— Сцебані гэтага маленькага дурня разы са два бізуном, навучы яго далікатнасці.
— Усып яму поўтузіна, — параіў сэр Г’ю, пад’ехаўшы ў гэту мінуту паглядзець на свайго скаванага брата.
Караля схапілі. Ён нават не працівіўся, так ён быў ашаломлены той страшэннай абразай, што пагражала яго свяшчэннай
Ён падскочыў да слупа.
асобе. На старонках гісторыі ўжо запісан расказ аб кары бізуном аднаго з англійскіх каралёў, — Эдуарду нясцерпна было думаць, што ён паўторыць гэтую ганебную старонку. Але не было чаго рабіць, і дапамогі чакаць не было адкуль: прыходзілася або цярпець кару, або прасіць аб дараванні. Выбар цяжкі: сцярпець удары кароль можа, але прынізіцца да мальбы ён не мае сілы.
Але Майлс Гендон выручыў яго.
— Адпусціце дзіця! — узмаліўся ён. — Лютыя псы, хіба вы не бачыце, які ён маленькі і кволы? Адпусціце яго, я бяру яго бізуны на сябе.
— Вельмі добрая думка! — усклікнуў сэр Г’ю, і яго твар
