Гэта старонка не была вычытаная
«Цяпер я ведаю, — сказаў ён сабе: — гэта той самы незнаёмец, што выцягнуў Джайлса Уітта з Темзы і выратаваў яму жыццё ў першы дзень новага года; дзень быў такі непагодлівы, ветраны. Самаадданы чалавек, благародны і смелы. Шкада, што ён зрабіўся злачынцам і замешаны ў такую прыкрую справу…
Том разглядаў злачынцаў.
Я добра памятаю, у які дзень і нават у якую гадзіну гэта было, бо гадзінай пазней, калі на вежы прабіла адзінаццаць, бабуля Кэнці задала мне такую цудоўную па сваёй лютасці ўзбучку, у параўнанні з якой усе ранейшыя і пазнейшыя могуць здацца пяшчотнымі ласкамі».
Том загадаў вывесці часова жанчыну з дзяўчынкай і звярнуўся да памочніка шэрыфа:
— Добры сэр, у чым віна гэтага чалавека?
Шэрыф апусціўся на калена.
