Гэта старонка не была вычытаная
На простай, на роднай гірляндамі звоніць
і як бы у рытм,
у пару…
А далей, глыбей!
А яшчэ, у жыцьці! —
і на розум ня прыдзе другому.
Город як горад:
ня хочаш ісьці
трамвай падвязе да дому.
О, мой Віцебск, мой родны горад,
яшчэ шмат табе трэба, каб родным стаць.
Гаварыць пра Віцебск — набрацца гора!
Дык лепш далікатна маўчаць…
1925 г.
|}
