Гэта старонка не была вычытаная
∗ ∗
∗ |
Мяцеліцца сьцеліцца сьнежнай далінай,
зямля серабрысты паркаль…
Трывожна гудуць правады бязупынна;
ветры разносяць жаль.
Мяцеліца сьцеліцца бурай усьпененай
злосьцю заўзятай мігае ў вачах.
Таварышы, ўтрата!
Нястала Леніна!
Леніна —
Ільліча!
∗ ∗
∗ |
На Крэмлеўскай званіцы — вежы
гадзіньнік чатыры прабіў…
Над магілай пажоўкла-сьвежай,
свой сьцяг комсамол пахіліў.