Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/59

А ЎСЁ ГЭТА…

А ўсё гэта вынікла з вершу
У час, калі дожджык ліў.
Ты мне здавалася лепшай
З тых, каторых любіў.

Быў я бясклапотны лірык,
(Тонкай струною радок).
Але даецца вырак
Тым, хто ня зьдзейсьніў зарок.

Помню пяшчотны твой вырыс,
Быццам пагарда хада…
Дожджык, каторы выраз:
Да пабачэньня, да…

І ня сьціхае покуль —
Вырвецца сэрца вось,
Дзікім завые воўкам
І ашчацініць поўсьць.

Я прад табою лепшай,
Цалкам і поўнасьцю твой.
Я прысьвячаю вершы
Толькі табе, маёй.
............
............