Гэта старонка была вычытаная
Шпэтнай лірыкі даволі знана —
Рыфму выдумай пад кропкі тры…
За вакешкамі, напрыклад, ранак,
Ранак з Гётэўскай пары.
Так і пішацца, а ня іначай —
Сьвет романтыкі, пара бандэр,
Месяц Вэртэрам пакутным плача,
Ходзіць тропамі страшных пантэр.
А між тым гудзе звычайны вецер,
Ў небе тысячы часуе зор.
Дом наш, схоплены марозным вецьцем,
Падслухоўвае такі згавор:
„Конча сыдуцца дарогі клінам…
„Кліча звабную шамок зіму…
„Быць на почаку было калі нам
„За талочаю узорных муз…
„Дарма крэсьляцца жывыя словы…
„Тайма песенны нацягнем лук…
„На завілінах дарог зімовых
„Вымяраецца вярстою гук.
■
Месяц выбліснуў на зорнай грэблі,
Ў сінь кіруецца яго баркас.
Едзьце, любыя, куды вам трэба,
Вецер з поўначы, у добры час!
Менск, 17-1—31 г.
