Гэта старонка была вычытаная
Ад гэтага краем
Хадзіла бяда.
Тут радасьць, здавалася,
Песьні згубілі…
Сьмяялася толькі
На сонцы вада.
Але ці мала
Пра гэта гучэлі,
Плакалі мала
Пад нудную ‘гру?!
.........
Халодны па лесе
Разыходзіцца шэлест,
І песьня, як помста
З дванаццаці струн!
Гэтага хопіць,
Каб выбіцца з суму,
Досыць яму парынаць
У прыцём!
На Палесьсі ў нас
Сёньня жыта красуе,
А грачкі, а ячмень
З залацістым асьцём!..
■
Выйдзі полем, гукні!
Адзавуцца бары,
Па далінах рассыпецца звон,
Па лясох,
