Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/18

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Дыхае травень,
На вуліцу ідуць мае таварышы.
У іхніх вачох
Веснавая рухавасьць,
Сусьветная рэволюцыя
І шчырасьць душы…

Брат мой, далёкі,
Замучаны вязень!
Ад сэрца ідзе гэтай песьні радно.
Мы славім гэрояў паўстаўшае клясы,
Мы помнім адданых ёй,
Лепшых сыноў!

Менск, 10-IV—31 г.

|}