Старонка:Плынь (1927).pdf/96

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Сёньня будуць сны багаты,
Дзеткі будуць „цуды“ сьніць…

4. Полечка

Елку адсунулі ў кут.
Зараз заскачуць „дзядзькі“,
Цётачкі-„панечкі“ тут.
Аж зіхацяць дзяцюкі!
— Ну, хлапцы, пачынай!
— Вальца?
— Кінь, не замінай!
— Польку! — Дык шкада пальца!
— Табе? Ладзь ляпей скрыпку
Ды смыкам — раз!
— Дзядзька Тарас,
Полечку, шыбка!
Ножкі ў скочкі, вочкі ў вочкі, —
Вось і полечка, браточкі!
А чаму-ж нам не скакаць,
Калі ўмеем працаваць.
Бо учора на таку
Было поту мужыку, —
Сёньня-ж ён ідзе у рад
паркетаў панскіх сват.