Гэта старонка была вычытаная
„Паміж родных сястрыц,
Ўсіх лясоў вартаўніц,
Я расла,
Сьнег трасла…
Падыйшоў раз дзядок,
Мяне, елачку, ў бок
Сек ды сек —
Зьвёў мой век!
— Для каго-ж ты, дзядок,
Мяне, елку, звалок?
— Для дзяток.
Іх часок…
Дзеткі будуць пяяць.
— Хто-ж лясы вартаваць?
— Еленкі
Зеленькі?..
Гэтак заля, як-бы хаткай,
Стала дзеткам батракоў.
Ой, ягняткі, ой, піскляткі,
Хай пайграе ваша кроў!
Ўжо змарыліся — да хаты!
Час ля печы адпачыць.
