Старонка:Плынь (1927).pdf/94

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Нас сустрэлі наперш брэхам.
Сенцы скрыпнулі суздром.
Маразяным, гучным рэхам
Адазваўся „панскі“ дом.

Сустракае, прывітае
Мова родная твая.
„Двор“ ужо панкоў ня знае, —
Тут працоўная сям‘я!

3. Елка

У напужанай залі,
У люстрах — крышталі,
Прыбраўшыся ў цацкі — агні;
То-ж елка-княгіня,
Дзяцінства багіня,
Стаіць, ня хісьнецца, ані!
Ўжо скачуць малыя,
Рассуньцесь старыя, —
Паркету, паркету дзяцём!
Тут лёны, тут грэчкі,
А ў вочачках — сьвечкі.
Мы елачцы песьню сьпяём: