Гэта старонка не была вычытаная
Бачым школ адбудаваньне,
Дзе былі паноў дамы.
Ды каб вашыя паветры
Ў грудзі нашыя ўвайшлі.
Селянін, раскрый-жа нетры,
Разгарні свае палі!
2. Маёнтак
Ноч. Агні. Пад лесам-садам
Прытуліўся гурт сяліб.
Па аголеных прысадах
Цені ходзяць… Скрып ды скрып…
Цені ходзяць ўздоўж аборы, —
Вунь, пільнуюць стайні ўход.
Вунь, як нейкія дакоры,
Супынілісь ля варот.
Ці то муры, ці то цені,
Што дае начная сінь,
Што пахмура, ў задуменьні
Нас чакаюць… дзілінь-дзінь!
