Старонка:Плынь (1927).pdf/91

ПАД БУБЯНЦЫ

1. Дарога

Гэй вы, вольныя паветры,
Грудзі белыя сьнягоў,
Беларусі нашай нетры,
Шпаркі коні, — дзілінь-боў!

Парка цугам дзілінбоміць,
Шэрань шэрстку серабрыць,
А мароз аж санкі ломіць,
Ў палазох адно трашчыць…

Завініся у аўчыны
Ды глытай вачыма бель,
Па калдобінах — пуціны, —
Проста ў родную купель!

Як зірнуць, малюнкі пішуць,
Сонца, хвоя ды сьнягі.