Гэта старонка была вычытаная
Нам сонца дасьць адзежу
А кветкі — смакі страў,
А прыдзе ноч, дык вежу
Мы знойдзем ў гушчы траў.
Навокал так прыемна,
Пакуль гарачыня:
І сьветла, і таемна!“
Гудзе так стрыкатня.
Падзёнкі ані дбаюць,
А скачуць чарадой,
Яны ў жыцьцё гуляюць,
Стрыкочуць над бядой.
◆ ◆ ◆
|}
