НАШАЯ КРОЎ
У нас, крывічанаў, Халодная кроў, Пакуль не захопіць Да краю любоў.
Як з нашага неба, З вачэй не пячэ. Сароміцца думка: Вось-вось уцячэ!
Валосьсе, — як жыта, Як золак, — наш твар, Пакуль на палудзень Ня ўзойдзе стажар.
Мы самі, як хвойкі, Бярозкі ў гайку: Стаім ані чутны Ў зацішным цяньку!