Старонка:Плынь (1927).pdf/112

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

∗     ∗

Праз грэблі, праз вёскі,
Як госьць той нябоскі,
Іду, узьнімаючы пыл.
Бярозак фарботы
Прыдбаюць ахвоты,
Праз дрыгву і дроты, —
Калючыя дроты, —
Ускок.
Мне добра. Навошта мне боты?
Ўжо босы:
Добрыя боты на ўласны капыл,
Добра у іх узьнімаецца пыл, —
Крок-у-крок!


∗     ∗

Пах. Над палямі пануючы пах.
Пах дажынкавай працы.
Дажынкі, дажынкі ідуць!
Спаднічак дружынкі
І снопікі,
Як бязвольныя попікі.
Каля іх — Марысі, Парасачкі,