Гэта старонка не была вычытаная
вучылі нават і пісаць. Асёл так шчыра вучыцца ўмеў, што кніжкі ўсе, як сена, зьеў, і столькі ў гэтым скарыстаў, што больш убоістым ён стаў…
Каток. | |
У Савосева суседа быў пярэсьценькі каток; выхаванец Паўла-дзеда, такі слаўны пястунок. Нос чарнявы, задзірасьценькі, кіпцік-шчыпчык заграбасьценькі; лапкі-драпкі машастовыя, |
а шарсьціначкі шаўковыя. Губкі-зубкі адмысловыя. Вусы-русы — патарчастыя, тая сьпінка, як націнка, выгінастая. Вушкі-слушкі ня мыляюцца, вочкі ўночку запаляюцца. Я. Колас. |
Зязюля.
Зязюля першы раз кукуе на Юр‘я. Кукуе да Пятровага дня. Кукуе далей ад хатаў, у лесе, каля ракі, над ракітавым кустом. Калі ў чыім садзе закукуе, там — кажуць вясельле будзе. Зязюлька ня ўе ўласнага гнязда, і сама не гадуе дзяцей. Свае яйкі падкідвае ў чужыя гнёзды.