Гэта старонка не была вычытаная
Да што туть талкаваць,
Съ пустога у паро́жняя пиреливаць.
Народъ мы ни видзящый,
Мы цьма.
Такихъ людзей якъ пчолы,
Мизъ насъ чортъ-ма!
— Нема — дыкъ треба штобъ были́,
Штобъ мы на абчасьтьвеньскамъ дзѣ́ли,
Якъ тыя пчолачки гули́.
Ни такъ, якъ вы цяперь — хоць тутъ гары́,
А ний твайо — дыкъ чортъ яго бяры.
Нѣ, ты стой за міръ, якъ за свайо́!
А міръ забиряже твайо́.
Будзь радзинекъ,[1] якъ пчолка,
На міръ парабатаць.
Ня бойся,
Дробны дзѣтки ня буць галадацъ.
И баславеньня Гаспо́дзь пашле табѣ ў дворъ!
А у хазяйстви и па рабоци — усюды споръ.
|}
МУЗЫКА САМЪ ЧАЦЬВЕРТЪ.
|
Абизьзяна ўсташнава̀ла |
- ↑ Рад.
