Старонка:Пералажэнне некаторых баек Крылова (1903).pdf/26

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
— 24 —

Лячу якъ вихарь;
А хто жывый мянѣ паба́ча.
Байицца шамнуць,
На зе́мли, сто́я,
Духъ уто́я!
Ня тольки, птица,
Ийиншый звѣрь
Й тый мянѣ страшыцца.
Вада̀, пясокъ сыпучый,
Лѣсъ дрямучый,
Виры — й балоты,
Переда́ мной,
Якь логъ съ траво́й…
Пчала яму на то гаво́ря:
Нихай Богь памага̀я,
А майя пайка[1] ни такая:
Я ня сабѣ, а во́бчаству, служу.
Ня трэба, мнѣ пачотъ, хвала яго
Мірьско́я дзѣла мнѣ милѣй свайго.


Да, йета казка складна!
Яна-й къ людзёмъ, прыкладна:
...........
Дзявицьеся-тка на пчалу́:
Калибъ у нашамъ вобчасьтви
Были такія дюдзй, якь яна́,
Мы бъ кожный дзень абѣдали.
Й горячка-бъ ня вѣдали,

  1. Паекъ, доля.