Старонка:Пералажэнне некаторых баек Крылова (1903).pdf/25

— 23 —

Арелъ и пчала.

Посвящается С. М. Колосову.

Ляцѣў Арёль сь па паднябѐсься,
Спусьциўся на палѣсься,
Пабачыў што пчала куйоўдицца^[1] кала твитка,
Зачваниўсь ни папуть таго ’ндыка,^[2]
Да — й — каже йой:
Чудный вашъ родъ!
Й што табѣ съ таго
Што ты цалю́синькая лѣ́та
Носишъ мёдъ?
Ци знатна тамъ
Чаго ты кольки нанасила.
Якога воску наляпила;
Увульляку́-же васъ тамъ цьма цьемськая,
Што наша сходка земськая…
Нихто цябѣ за працу ни пахваля,
Ни твайой чесци няй ума́ля;
Багата ты прыдбала,
Ци саўсимъ мала, —
Хвала за ўсё адна:
Памрэшъ и толку абъ цябѣ нима,
Ты глянь-ка на мянѣ:
Якъ крыльля я свайе распрямлю
Да падымуся вышай тучъ,
Зимля дрыжыць,

1. Корочается.
2. Индейка.