Аканом. Пан Трызна нежанаты, ды пашто яму было жаніцца, калі сябры жанатыя!
I казак. Курыны жарабец!
II казак. Дзяркач пацёрты!
III казак. Нос — што прасьніца!
Аканом. Фамілійны нос!
Віцька. Hoгі ў магіле, а што намысьліўся!.. Гвалт учыніць над бяспраўнымі дзяўчатамі!
Аканом. Пан Трызна нічога ня чыніў!
Трызна (у гневе). Годзе! Я не дазволю, каб мяне, патомка роду слаўнага, пыталі людзі дзікія!.. Я ведаю, хто вы і не чакаю вашай ласкі!.. Сягоньня — ваша сьвята, дзікая арда!.. Рабеце, што хочаце са мною!..
Гарбарын. Разбойнікі!.. (Падняўся агульны гоман).
I казак. Кінуць у Дняпро!
II казак. Спаліць на вогнішчы!
III казак. Кучуму даць у рукі!
Віцька. Чакайце, грамада! (Усе сьціхлі). Пастанова быць павінна ваша!
Усе. Павесіць!
Віцька. Вешайце! (Усе з гоманам павялі паноў, II казак — застаўся).
Аканом (усьлед). Пане Трызна! Ня сумуйце: вам і на тым сьвеце будзе добра!.. Калі ласка вяровачку! (Кінуў вяроўку).
Віцька (усьлед да грамады). На пяць хвілін чакайце!
