Перайсці да зместу

Старонка:Пан Сурынта (1930).pdf/37

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Сурынта. Здаволяць!..

Гарбарын. Так, мудрая галава!.. Жыві-ж на радасьць нашу!..

Сурынта (да аканома). Чые дзяўчаты пад вянцом?

Трызна. Ці ня ўсёроўна! Абы дзяўчынкі!..

Гарбарын. І я кажу!.. У гэткім разе ня пытаюць!..

Трызна. Ды нам і не да твару ведаць радаслоўе мужыкоў!..

Сурынта. Ну, чые-ж дзяўчаты пад вянцом?

Аканом. Ганулька сінявокая, Параска сіраціна і Марыся, дачка музыкі!

Сурынта (зьдзіўлена). Сягоньня шлюб Марыські?

Аканом. Якраз цяпер!

Сурынта. І ты цяпер мне толькі кажаш?

Аканом. Даруйце, пане, яна-ж у мужа яшчэ і ня была!.. Пачын ваш першы!..

Сурынта. А ты не памятаеш, руды сабака, мой загад, як за Марыськай наглядаць?

Аканом. Я і наглядаў!..

Сурынта. Ой, глядзі мне, злыдне, наклічаш немачы на карак свой!..

Аканом. Я спадзяюся толькі ласку заслужыць!..

Сурынта. Чаму ня ідуць?

Аканом. Як толькі поп зьвянчае… Зараз-жа сюды!..

Трызна (з Гарбарынам у час размовы Сурынты з аканомам мімічна гутарылі). Я буду поп!