Сурынта. Не аддавай жыцьця за танна, бо жыць на сьвеце будзеш толькі раз!
Гарбарын. Хоць раз, але ўжо так, каб памятна усім было!..
Трызна. Шокі-бокі, гоцаца, гані дзевак з-пад вянца!..
Сурынта. Вось зараз прыйдзе верны мой слуга і маладух сюды прыгоняць. (Папляскаў у далоні).
Сурынта. Аканома сюды дай!
Янук. Праз хвілю будзе тут! (Выйшаў).
Сурынта. Вось верны мне слуга — як той сабака!.. Шмат парабкоў да гайдамакаў уцяклі, а ён сам захацеў застацца!..
Гарбарын. Ну, будзь здароў!
Трызна. Жыві і ты сабе на радасьць! Віват!
Аканом. Я тут, вялікі пане!
Сурынта. Кажы, сабачы сын, што, як дзяўчаты?!.
Аканом. Вось толькі поп зьвянчае, на панскі каравай малодак прывяду. Няхай гуляюць на здароўе вам!..
Трызна. Шокі-бокі, гоцаца, гані дзевак з-пад вянца!..
Гарбарын. А колькі іх у цябе?..
Аканом. Тры!
Трызна. Замала для мяне!..
