Гэта старонка не была вычытаная
У Растове,
У Растове-на-Дану.
III
Так плыве за гадзінай гадзіна…
Сьняцца дзеі жыцьця бяз прыкрас…
Гэты сон дзесь губляецца, гіне, —
Пачынаецца новы сэанс.
Засьпявалі у полі дзяўчаты…
У бязьмежжы іх сьпеў заміраў,
Дзе туліўся туман сіняваты
Пад зарою вясны загараць.
Гэта песьня машыннага рытму,
Гэта дзень нашу моц вылічаў…
Гэта сьпеў без паганскага міту
І трагічных трывог палачан.
Так выразна ад кожнае гаммы
Веяў творчы парыў маладых…
Адчуваўся запал нястрыманы
І магутны, ак сталь, колектыў.
IV
(СЬПЕВЫ ДЗЯЎЧАТ)
Блудзіць месяц над гаямі,
А гаі паснулі…
Трактарысту васількамі
Вышыю кашулю.
