Перайсці да зместу

Старонка:Палі загаманілі (1930).pdf/55

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Запросіць сорак цымбалістых,
Не пашкадуе віна ды піва.

ХОР (канчае яе думку):

— Камарынае сьцягно
На закуску там было,
Дудка мёду,
Мак на лісьце, —
А сабака — цымбалісты.

ТАЯ-Ж ДЗЯЎЧЫНА:

— Я няўжылася,
Я няўжылася
З скупым, багатым
І прыкрым мужам…
Сваю-ж вясёнку я загубіла.
Калі мой сын па бацьку пойдзе,
Хай лепш заблудзіцца у лесе,
Хай лепш утопіцца ў балоце.

ХОР КОМСАМОЛЬЦАЎ:

— Што ты скардзішся дальняму дню
Неразгаданым холадам слоў?..
Дарагая,
Ня еш цішыню
Малярыйных стагодніх балот.
Кінь расказываць марныя сны,
Бо зусім ня цікавіць мяне
Кім твой будзе народжаны сын, —
Трактарыстым,
Ці пісарам дзе.