Гэта старонка не была вычытаная
Ты маленькі абломак былых караблёў,
Ты даручана волі сягоньняшніх штормаў,
Дык хутчэй
Адплывай,
Адплывай!..
Не кранай больш трагедыяй даўняга болю!
Пра мяне назаўсёды забудзь!
Бо жыцьцё я на карту паставіў, —
Б‘ю па банку бубновым тузом…
Сёньня я падпаліў свае крозы каханьня, —
Заўтра ўсё, што варожае мне, падпалю,
Заўтра вырву я з сормаўца сэрца сваімі рукамі,
Заўтра… заўтра пушчу я на вецер колгас…
І за межы…
Туды, дзе чакаюць мяне
І палкі і надзейная зброя…
................
ЛІСТ ДА СОРМАЎЦА
Старшыня!
Прыяжджай у колгас,
Каб ня даць разваліцца колгасу,
Бо варожыя вусны ня сьпяць…
У колгасе трывога і смута…
М. П.
Над сусьветам плыла задуменная ноч,
Задуменная ноч ціха сеяла росы,
