Бяда, бяда!..
Ў пасёлку неспакой…
Крычаць сэктанты.
Сеў забараняем!..
Хто першы ў поле выедзе з сахой,
Той першы кулю атрымае.
2-ГІ ПАСЯЛКОВЕЦ:
— Крычаць:
— Няхай спраўляецца колгас,
Няхай нацешацца з комуны!
А тут вясна, такі гарачы час,
Ну дзе шукаць, скажэце, паратунак?
Прапусьцім час, — палі, брат, невады,
Бо адгуляла рыбка залатая…
А тут маўчаць, набраўшы ў рот вады,
А хто дык чуткам розным патурае.
А паспрабуй тут заікнуцца хоць,
Ці што сказаць на іхны заклік?!.
Нас некалькі сямей паўстала раз супроць,
Дык нам ледзь могільнік не паказалі.
На нас цяпер па-воўчаму глядзіць
Іх кожны рух вачмі халоднай злосьці…
Надыйдзе ноч, — хоць выракайся жыць,
Мы распранацца нават баімося.
Таварышы, парайце, што рабіць?
Ну як тут быць, як пераносіць далей?
Яшчэ мы сёлета ральлі
Зусім не пачыналі…
