Ці
„Рахункавода“.
У вас
Кастрыраваны будуць падхалімы,
Насеньне іх перавядзецца…
Ніхто з кулацкай крыўдаю абрэз
Не панясе да вашага колгасу.
∗
∗ ∗ |
Няўтомны вецер гойсаў і сьвістаў,
Зьбіраў брыгады хмар на небасхіле…
Паміж вясновых дзіў і хараства
Ён ганарыўся лёгкасьцю і сілай.
Абломкі хмар з трывогаю плылі,
Іх вецер гнаў, як войска на парады,
Здавалася, што ў мора караблі
Плылі пачаць глухую кананаду.
На хмуры бор адзіны лёг настрой:
„Хутчэй напіцца сокам пяруновым“…
Паветра пахла леташняй травой
І крышку пахла катарам вясновым.
Няўтольна праглі ветлыя палі
Ад даўняй плесьні громамі умыцца,
І вось маланка з хмарнай вышыні
Паклікала сыгналам навальніцу.
І грымнуў гром…
Ды голас грамавы
Заглушан гудам трактарных колёнаў…
Вясёлы пульс абуджанай травы
Устрапянуўся колерам зялёным.
