Гэта старонка не была вычытаная
Ці мы прыйшлі тут пасьвіць туманы?
Ці танцаваць шляхетныя „тустэпы“?
Для нашае ударнае вясны
Патрэбен спрыт і тэмпы.
Мы нашай працы шкодзіць не дамо,
Мы зьнішчым грунт для шкоднага карэньня…
Тут ходзяць чуткі, быццам аграном
Знарок псаваў гароднае насеньне.
Праверыць чуткі,
Чуткі бяз прычын
Ні языка, ні голасу ня маюць…
Ад праўды так-жа цяжка уцячы,
Як у мяшку іголку не схаваеш…
................
∗
∗ ∗ |
Так на палёх,
Дзе з сонцам пераклічку
Вяла вясной налітая зямля,
Нязьменны сормавец
Дваццаць пяць тысяч сходаў
Праводзіў з воляю адзінай на палёх.
Мінуць вякі,
І можа пакаленьні
Забудуць наш магутнейшы уздым,
Забудуць так,
Як часта забываем
Хто першы мора моламі стрымаў,
Ці хто паклаў мацнейшыя падмуркі,
Што ад самой гісторыі старэй.
