Гэта старонка не была вычытаная
ПЕРШЫ КОЛГАСЬНІК:
— Таварышы, дазвольце мне сказаць,
Ну дайце-ж, дайце слова!
Наш аграном зьбіраецца у Крым…
ГАЛАСЫ:
— А пападзе напэўна у Крымвышук…
СОРМАВЕЦ:
— Таварышы, ну дайце-ж гаварыць!
Сягоньня вы — актыўныя залішне…
Унікнем лепш пустых сямейных спраў,
Нам аграном ня дзеўчына з пасагам…
БЫЛЫ ЧЫРВОНААРМЕЕЦ:
— Там хтосьці слушна вельмі падказаў,
Там хтось падаў слушнейшую заўвагу.
Наш аграном зьбіраецца у Крым,
Кідае ўсю работу самапасам…
А што ён сёлета зрабіў?
Ну што ён даў для нашага колгасу?
Як расхрыстошаны хрыстос,
Ці як нябеснае стварэньне,
Здаецца й думае ён штось,
Ды толькі з катарам асеньнім.
А мы,
На справу хочам скарыстаць
Наш кожны мускул, кожную хвіліну…
Дык што-ж,
Павінны мы ці не павінны
Тут праўду шчырую сказаць?