Гэта старонка не была вычытаная
— 24 —
Бялеліся-мігцеліся
Ў багатыя калёры,
Драбнюткія-пякнюткія,
Як зоранькі, як зоры,
Насіліся-кружыліся
Над ціхімі палямі,
Даліначкі, сьцяжыначкі
Пакрылі дыванамі.
Над ёлкамі, над хвойкамі
Шапталі свае песьні:
«Як смутна, тут, пакутна, тут,
Тут страшна, тутка цесна…»
«У хмараньках — пры матаньках,
У срыбным ў замчышчы
Сьпявалі мы, скакалі мы
І ладзілі ігрышчы».
Сьняжыначкі-пушыначкі
На Бога наракалі:
«Нас кволенькіх-вясёленькіх
На полі растапталі…»
1921 г.
|}
|
СЬНЕГ. Мо’ гэта, белыя лебедзі Мо’ гэта сейбіт стрывожаны |
