Гэта старонка была вычытаная
— 15 —
Во грэбля да броду
Цябе давядзе,
І кіне ля рэчкі
Ў вялікай бядзе,
У рэчцы па пояс
Абхопіць вада;
Няма тут чаўночка
О, гора-бяда;
Пясок залацісты
Хрусьціць спаміж ног,
А рыбка мільгае,
Як месяца рог.
І дно пад табою
Ляжыць, як абрус.
Гальлё там пляцецца,
Як волата вус.
Бы ўюн, апалонік
Круць-верць туд і сюд,
Ён бурбаўкі лічыць,
Хварбуе іх — цуд.
Шмат скарбаў ты бачыш
Багатых у міг,
Аднак адным махам
Ня скажаш аб іх.
Брыдзі па вадзіцы,
Як той вадзянік,
Ты ў вопратках мокрых,
Як дзед-чараўнік.
Зато, як прабраўся
На бераг другі, —
Ты бачыш паляны,
Ты бачыш лугі.
