Гэта старонка была вычытаная
— 129 —
Як блудніцы, гульні-піры
Зьвера-людзі на трупах
Людзкіх рыхтавалі.
Бо ў золаце ёсьць
Сіла-моц,
Дух шчасьця,
Гонар зямлі,
Ўсяго сьвету.
Прад золатам заўжды
Цар гнуў калені з пакорай,
Князь ногі рабу цалаваў,
А мудрэц-патрыярха,
Пасмай сівых валасоў
Лужыны чысьціў.
VII.
А сіла-моц золата,
Заўжды аплецена хвальшам;
Дух-шчасьце такога мэталу
Прыдушаны поясам хлусу.
Бо трупы зямлю аглушылі надоўга,
Бо саха абівае бакі
У сарочцы іржы,
Ня кусае клыкамі жалезнымі
Чорных грудзей
Пладатворчай карміцелькі —
Глебы.
Бо сад гарапашных ратаяў
Высеклі чыста, дашчэнту.
VIII.
І вось зьвера-людзі
Кідалі волата ў лужы,
Шапочучы, стогнучы:
— Хлеба!
