Старонка:На паняволеных гонях (1928).pdf/68

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ТОКАР ВАСІЛЬ.

Машына радзіла рабочых.
Рабочы-ж машыну, як матку,
Шануе, любоўна, ахвоча,
Глядзіць, каб была ў парадку.

Машына рабочых радзіла,
Яны, з імі разам сяляне
Савецкі Саюз, люба-міла,
Стварылі няшчадным змаганьнем.

Савецкі Саюз тэй машынай
Руіны, аблог крые руняй.
Рабоча-сялянскай лавінай
Машыніць свой шлях да камуны.

Жыцьцё для рабочых сэнс мае,
Жыцьцё тады толькі магчыма,
Калі ўсьцяж гудкамі сьпявае
І сьвеце электро-вачыма.

А рост шпуляк, кранаў-грузілаў,
Магутных дынам і трансьмісій,
Узрост пралетарскае сілы —
Вось нашае дзела і місія.

Калі-ж узрасьце моц працоўных
І пойдзе дарогай змаганьня,
І будзе да бою гатоўнай,
Тады перамога настане.

Беда для фабрычнага люду,
Калі хто з яго ацямнелы
За подкупы ці з перапуду
Ды здрадзіць рабочаму дзелу.