Гэта старонка не была вычытаная
Андрэйка зноў захрапеў і яму сьніліся абаранкі, каторыя дзед прынёс яму з карчмы. Ён іх начапіў на вяровачку й пабег па вёсцы, пабрыкваючы з крыкам:
— Гоп! гоп! І-га-га!
На буланцы езьдзіць Янка, паўтараста рублей санкі, Пяць-дзесят рублёў дуга, а кабыла тры рублі! — Гоп! гоп! І-га-га!
Дзед пашоў папацёмку ў сенцы шукаць, дзе яйкі ляжаць, каб назаўтрае ў мястэчка паплясьціся прадаць. Доўга пасьля шукаў ён сернікі й страшэнна лаяўся, знайшоўшы іх у сябе за пазухай.
— Ах ты паганшчына, каб ты апаганілася! Ах ты, крутаньнё, каб цябе скруціла ў тры пагібелі!..
Але што-ж: вышэй пят не падскочыш! — кончыў дзед і пайшоў спаць.
Вільня.
