Перайсці да зместу

Старонка:На залатым пакосе (1927).pdf/52

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
∗     ∗

Цяпер ў грудзёх другія словы,
Другі агонь ў душы жыве,
І гэты сьпеў бадзёра-новы
Да сьветлай праўды сьвет заве.

Зьлятае сон!.. Мінае крыўда!..
Вясна мне глянула ў вакно
Цяпер пад сонцам ў поле выйду,
Куды хацеў ісьці даўно.

І там над рэчкай і над полем
Я вып‘ю новую зару,
Каб песьняй радасьці і волі
Праславіць сьвету Беларусь!

Каб гэты сьпеў бадзёра-новы
Разьвеяў крыўду і туман,
Бо зноў цьвітуць прывольля словы
І лепшых слоў ў жыцьці няма!