Старонка:На залатым пакосе (1927).pdf/50

Ты бачыш ў крыві мае рукі,
Я сэрца з грудзей вырываў,
Каб вольныя дзіўныя гукі
Краіне сваёй дараваць.

Вітаньне-ж, таварыш і дружа,
Зара заквітнела ізноў,
Разьвеяўшы ветры і сьцюжы
Жывём і ўзрастаем вясной!

|}