Старонка:Межы (1929).pdf/111

Хіба забыць можна тое,
Тое усё, чым я жыў?
Вечна яно, залатое,
Будзе мне голаў кружыць.

Будзе валошка ўплятацца
Густа у бель валасоў,
Будзе заўсёды здавацца
Песьняю шэпт каласоў.

Будзе ў спатканьне і ростань —
Колькі іх стрэну ў жыцьці —
Сьніцца мне родная постаць,
Будзе валошка цьвісьці…

1926 г.

|}