Старонка:Мая ліра (1924).pdf/60

У сьвятыні да слупоў Самсона прывязалі,
І весялілі песьняй сытыя гадзіны…
А ён малітву мовіў… Выхвалялі
Паганцы нявернасьць тэй дзяўчыны.

Самсон зьбіраў ў малітве свае сілы,
Слупы абняўшы. Зор яго быў скрыты:
«Егова! — зашаптаў — Ня помні грэх Далілі!»
Затрос слупы. Храм злёг. Там і Самсон забіты.

Даліля йзноў з варожага народу
Асілка новага да сьмерці палюбіла:
І не прайшло цалюсенькага году,
Як трэцяга асілка з ног зваліла…

|}