Старонка:Мая ліра (1924).pdf/58

ПЕСЬНЯ.

Сьвеціць зорка ясна—цудна на сьвет божы ўвесь,
У пасьвеце тоне вёска, горы, сад і лес;
Жыва ночка агарнула сонны цэлы край,
Салавейка адазваўся, быў на сьвеце май.

На ваенцэ Янка біўся, лёс яго там гнаў,
Сьлёзы ліў па роднай вёсцы, аж ад кулі паў;
Дарма зорка асьветляе надмагільны крыж,
Янка сьпіць сном даўгавечным — така воля звыж.

Узышоў месяц ясны—поўны, дрэміць сонны сьвет,
Камуж гэта яснай ночай супакою нет?
Заламаўшы белы рукі мара йдзе праз гай,
Ціха шэпчуць вусны белы: «Янку мне аддай!»…