Пушча гдзе шуміць журліва,
Гальлём хоча сьвет абняці,
Гдзе народ глядзіць пужліва,
І гдзе плача мая маці —
Там нясуся думкай сумнай
З вачмі зьлітымі сьлязамі,
З музай ціхай, з лірай струннай:
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
Бор гдзе сіні здаль віднее,
Гдзе ўзгоркі, яры, нівы,
Гдзе мой брат з бяды марнее,
Хоць цьвярозы, нелянівы —
Туды нясуць мяне думкі,
Там край родны. Там мы самі
Бярэм лёс у свае рукі,
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
