Гэта старонка была вычытаная
А назаўтра чорт зьявіўся
Перш яшчэ, як чалавек:
За сук куста учапіўся
І так гойдаўся як кеп.
Чалавак стручок гароху
Зноў радосна смакаваў
І смакуючы патроху,
Так ўсё чорту талкаваў.
„З бабай радзіўся я двойчы,
„У заклад хочым мы ісьці
„Вось с табою, бацька воўчы,
„Каб шмат цябе не клясьці.
„Зьбіраць гарох мы прыедзем
„А такім — бачыш — быдлём,
„Што ты відзеў калісь — негдзе
„А ня ведаеш, як завём.
Чорт далоні зацірае,
Рад пабачыць такі твор:
Ен с пачатку сьвету знае
Кожны выплад, кожны ўзор.
„Ну, калі я не згадаю,
„На чым тут прыедзеш ты,
