Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/34

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

XI

Асядлала быстрых коняй
Дружына Івана,
Ды напаіла іх у Бярозе,
Каб ня смагнуць у пагоні
За панам-уланам.
Каб трывалым быці у дарозе…
Наступае чырвонае войска…
А уланы,
Ляхі-паны,
Паляць сёлы-вёскі…
Ды страляюць нічым непавінных…
Гіне усё, гіне…
Схамянуўся край забраны…
Зварухнуліся паўстанцамі лясы…
А назаўтра — рана-рана
Кінуў край наш галасіць…
Паўстанка Марына
За плячыма несла сына…
Адчыніла хату…
Аж яе чакае —
Родны брат…