Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/33

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

І расьце сыночак
Ў лесе між кусточкаў…
А які, які прыгожы!..
А Марына калыску люляе…
Усе паўстанцы яго забаўляюць
Ды часамі шэпчуць між сабою:
— На Івана дужа ён пахожы…
А Марына калыску люляе…
Загукалі ды паўстанцкія раці…
І Марыне трэба йсьці да бою…
А Марына-маці,
Маці паўстанка…
Трэба йсьці да бою
Недалёка за гарою —
Чырвоных стаянка…
Загулі над лесам кулі роем,
Затрашчалі кулямёты блізка.
А Марына пад вярбою
Гойдае калыску…
А Марыне — трэба йсьці да бою…
Над сыночкам нахілілася нізка, —
Крэпка ручкі спавівае,
Ды песеньку напявае:
— Бай сыночку мілы, бай,
Па гушчары йдзе бабай,
З-за Бярозы йдзе каток, —
Прынясе табе мядок…