Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/32

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

X

Ох, як цяжка быці ў палоне,
Жыць некім чужынцам
На родным загоне!..
Ох, як цяжка, цяжка!..
Цяжка і дзяўчыне,
Як скажуць — блудніцца
А Марына сказу не баіца…
Была ночка… Ухапілі болі…
Клянецца дзяўчына
Не кахаць больш нікога ніколі…
Клялася дзяўчына да ранку,
Ня раз заклікала „Іванку“…
Надышла шчасьліва часіна, —
Паўстанка Марына
У разлогах вольнай пушчы
Нарадзіла сына…
Нарадзіла сына не з распусты…
…Што-ж дзівіцца людзі!
Магло гэтак стацца…
A пакуль адным паўстанцам
У нас болей будзе…