Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

А з выраю гусі
Па-над Беларусьсю
Лятуць поясам-гужам,
Лятуць ды гамоняць…
А за Бярозаю кулі звоняць…
Пазірае Марынка на ўсход…
То-ж яе Іване
Не забыў каханьня, —
Праз раку Бярозу
Папярэднім вышаў у паход.
Ой, плыве як грозна
На пана улана
Ды чырвонае войска!..
Йдуць ля Магілёва,
Йдуць каля Прапойску…
А штыкі ды шаблі сталёвы…
Ад пана улана
Будзеш ты, краіна, адабрана.