Гэта старонка не была вычытаная
Які лёс пракляты! —
Нарадзіўся ў няшчасну гадзіну.
А Марына рутай-мятай
Расьце на выгодзе.
Ой, куды там дзяўчыне выгода:
Бягуць яе лецейкі і годы, —
А каханак на вайне
Ды на чужой старане…
Вернецца ці не?..
A у полі жыта сьпелае
Каласамі шуміць-шастае…
Жне Марынка,
Жне са сьпевамі
Да Іванку ўспамінае часта.
Знашла яна спарышы у жыце,
Захавала у падоле,
Каб тайком у ночы зваражыці
Пра свайго мілога долю.
