пагожыя радаваўся з вамі. Маліўся ў сіні блакітныя, у далі зялёныя…“
Сюжэт: сын заможнага бацькі, Арцём Ліцкевіч, прыгожы, хітры і хцівы, меў посьпех у дзяўчат, але не адгукалася на яго каханьне маладая Юлька, вельмі поэтычная дзяўчына, бацька якой загінуў, набываючы кавалак хлеба, і жыла яна з беднаю маткаю. Нарэшце, дабіўся свайго Арцём Ліцкевіч, ашукаў, скарыстаў, кінуў. Юлька нарадзіла сына. Як цяжка ёй жылося! Суд, алімэнты. Падкупленыя сьведкі, ашуканыя судзьдзі. І вось — Юлька партыйка, жанорганізатар.
Аўтар добра ведае народную мову. Дае мастацкія абразкі п‘янства, суду. Добра ведае народны быт. У апавяданьні ёсьць вельмі моцныя, поэтычныя месцы. Вынік суду робіць моцнае ўражаньне. Толькі канец апавяданьня скамечаны.
Васіль Каваль. Нарадзіўся 4 жніўня (ст. ст.) 1907 г. ў в. Саве, 12 вёрст ад Горак па дарозе ў Воршу. Сын беднага селяніна. Бліжэй да беларускае культуры падышоў Каваль у Горках, калі вучыўся на агульна-адукацыйных курсах у 1925 г. і калі выкладчыкам там быў Міхась Ганчарык, комуністы і маладняковец, беларускі дзеяч яшчэ з нашаніўскіх часоў. — „Быццам сьвет мне адчыніўся“, — апавядае Васіль Каваль аб тым часе. У 1925—26 г. г. хадзіў Васіль Каваль, яшчэ ў сялянскай сьвітцы, на зборкі беларускага літаратурнага гуртка ў акадэміі і на зборкі тутэйшых маладнякоўцаў. Цяпер ён — студэнт Беларуск. дзярж. унівэрс.
