Перайсці да зместу

Старонка:Ленін (Чарот, 1926).pdf/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

IX

Прыходзіла за весткай вестка
пад стрэхі сялянскіх хат,
і кожнага сходу павестка
аб Леніне ставіць даклад.

— Ці дуж?
— Ці ня дужы?
— Ці ёсьць на паправу надзея?
А Мікіта —
праліў сьлёз лужу,
дзень і ноч на портрэт глядзеў.

І ня раз —
зажмуранае вока
у Мікіты ўздымала дух…
Ён тады —
ў задуменьні глыбокім
нібы Леніна словы слухаў.
Мікіту здавалася часта,