Перайсці да зместу

Старонка:Ленін (Чарот, 1926).pdf/24

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

VII

Скажа хто —
на колькі часу
сьвет пазбыўся калатніны…
Толькі бач:
пажар той гасьне,
што зьнішчаў куткі краіны.

І ў блакітных вёсках — сёлах
новай вольнай Беларусі
селянін пяе вясёла:
«Не сагнуся, так як гнуўся…
і паноў зямлі абшары
сам сажну ў свае засекі…
Не затуляць краў наш хмары,
край, што вечна быў у зьдзеку!»
Але сягоньня
сяляне штось ня ў гуморы…